Hayatı Her Anı İle Yaşamak

Hayatı her anı ile yaşamak insanın içinde taşıdığı yaşam arzusuyla can bulur. Yaşanan her gün ufka yapılan yeni bir yolculuktur. Bu yolculukların yegane azığı, yüreğimizin şahikalarında büyüttüğümüz sevgidir. Sevmek kardeşliktir, sevgi insanlar arasındaki en sıcak bağdır. Sevmek inanmaktır. Sevmek yaşamaktır. Sevmek paylaşmaktır. Sevdiğini kendisi gibi, gerektiğinde kendisinden de çok duyumsamaktır. Sevmek sevdiği olmaktır. Sevmek ikiliklerin kalkması ve bir olmaktır. İnsan bazen birilerini delice sever; ancak, bazen karşı taraftan aynı karşılığı göremez. Çünkü fıtrat, fıtrî olmayan şeyi reddeder. O zaman da sevgi, düşmanlığa dönüşür. Doğru zamanda, doğru yerde, doğru insanla olmak gerekir. “Sizden hiç biriniz iman etmedikçe cennete giremez, birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız.” (Buhari) Fertler arasında ki sevgiyide bir dengede tutmak gerekir. Sevginin de nefretinde mutlak olmayacağını bilmeli ve her iki halde de pişmanlık duymamalıyız. Sevdiğinin bir gün düşmanın olma mülahazasıyla sevmek, sevmediğini de bir gün dostun olma mülahazası içinde kabul etmek gerekir. “Sevmeyi öğrendim. Sonra güvenmeyi… Sonrada güvenin sevgiden daha kalıcı olduğunu, sevginin güvenin sağlam zemini üzerine kurulduğunu öğrendim.” (Mevlana) Kendimizle, çevremizle ve toplumsal çatışmalarımızın altında yatan; güvensizlik, sevgisizlik ve septik anlayıştan olduğu varittir. Hülasa; cümleler doğrudur sen doğru isen, doğruluk bulunmaz sen eğri isen.